این روند غم‌انگیز که حاصل بی‌توجهی طی 8سال گذشته به بخش تولید کشور و ازجمله تولیدات کشاورزی و آسیب‌دیدن تولیدکنندگان به دلیل واردات انبوه و بی‌رویه محصولات خارجی است، چشم‌انداز تیره‌ای را پیش‌روی ما قرار می‌دهد. افزایش تصاعدی بنگاه‌های معاملات ملکی در بیشتر شهرهای استان‌های شمالی ایران نشان‌دهنده رشد شبکه‌های دلالی زمین و مغفول ماندن بخش تولیدات کشاورزی در این استان‌ها در سال‌های اخیر بوده است.
جذب نیروهای جوان و دانش‌آموخته در این شبکه‌ها برای تبدیل اراضی کشاورزی به زمین‌هایی برای ساخت‌وساز، آن‌هم در شرایطی که بهای خواربار و محصولات کشاورزی در پهنه گیتی رو به افزایش است، موجب نگرانی جدی است.راه‌حل این مشکل، توجه اساسی به بخش تولید و از جمله محصولات کشاورزی و ممنوع‌کردن خریدوفروش اراضی کشاورزی توسط دلالان است. سود حاصله از معاملات زمین در شمال ایران بسیاری از رانت‌خواران را به این کار واداشته است و قربانی اصلی، بخش کشاورزی ایران خواهد بود.
اینکه دائم، بخش‌های وسیعی از مناطق استان‌های شمالی مثل کلاردشت که تا دیروز تولیدکننده محصولات کشاورزی و دامی بودند، به جامعه مصرفی تبدیل شوند، سودایی است که در قبال سود فراوان، پهنه‌های وسیعی از اراضی قابل کشت را در معرض خریدوفروش برای ساخت‌وساز قرار داده است. از سوی دیگر ساخت‌و‌سازهای بی‌رویه به بهای از دست رفتن باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی موجب توسعه بی‌قواره شهرهای شمال، افزایش ناهمگون جمعیت، کمبود آب و معضلاتی است که تاکنون فقط دامنگیر شهرهای بزرگ بوده است.
با توجه فوری همراه با پشتوانه‌های کارشناسی به تولیدات کشاورزی ازجمله برنج، مرکبات و چای در شمال، حمایت قطعی از کشاورزان، محدود‌کردن واردات محصولاتی که به این بخش‌ها آسیب می‌زند و مهم‌تر از آن، ساماندهی عرضه و توزیع این محصولات با خلع‌ید از شبکه‌های دلالی و واسطه‌ها که به ویژه در 15سال گذشته رشد حیرت‌انگیزی داشته‌اند، می‌توان امید تازه‌ای برای حفظ زمین‌های کشاورزی و نجات این بخش پدید آورد.
